Nieuwe muziek tijdens Reykjavik Festival

De Duitse regionale radiozender NDR Kultur biedt op woensdag 25 januari weer een aflevering van het vaste programmaonderdeel Neue Musik met als thema Neue Musik an dunklen Tagen ─ die Dark Music Days in Island und Neues aus anderen skandinavischen Ländern.

De Finse componiste Kaija Saariaho.

Daarin wordt aandacht besteed aan de Dark Music Days, een festival voor hedendaagse muziek, dat vier dagen achtereen ─ 26 tot en met 29 januari ─ wordt gehouden in Reykjavik.
Gedurende die vier dagen worden in de hoofdstad van IJsland werken voorgesteld van onder meer de Deense componist Per Nørgärd (geboren 1932) en de Finse Kaija Saariaho (geboren 1952).
Het zou, gezien de donkere dagen waarop dit festival wordt gehouden, dat het eerste Vioolconcert van Per Nørgärd uit de jarfen 1985-1986 zou worden gespeeld, vanwege de titel: Helle Nachte.

In KRO’s Avondconcert veel Nederlandse muziek

Radio 4 biedt op dinsdag 6 septmber in het Avondconcert ─ deze keer van de KRO ─ een optreden van het Nederlands Philharmonisch Orkest onder leiding van Etienne Siebens. Solistische medewerking wordt verleend door de pianist Ralph van Raat.
Er worden werken uitgevoerd van in ieder geval vier Nederlandse componisten, te beginnen met de Symfonie nr. 3, Facetten, opus 57, uit 1955, van Lex van Delden (1919-1988), die tevens muziekcriticus van Het Parool is geweest. Als tweede onderdeel van het programma wordt No reason to panic uitgevoerd van Mayke Nas (geboren 1972); het is gecomponeerd in 2006, voor blaasorkest, slagwerk en contrabas.

Componist Jan van Gilse.

Het derde stuk is opnieuw van een vrouwelijke componist van eigen bodem: de internationaal, wat meer dan menig landgeno(o)t(e), vermaarde Henriette Bosmans (1895-1952), één der weinige Joodse musici die de meer dan beestachtige krankzinnigheid van het moffentuig heeft overleefd; als enige onder de musici van het toenmalige Amsterdam genoot ze protectie van Willem Mengelberg, in tegenstelling tot de andere Joodse medewerkers van het Concertgebouworkest. Van Henriette Bosmans wordt het Concertino voor piano en orkest uit 1928 gespeeld, met Ralph van Raat als solist
De Symfonie nr.1, gecomponeerd in de jaren 1900-1901, van Jan van Gilse (1881-1944) is de vierde compositie van eigen bodem die in dit optreden zal klinken. Het betreft een uitzending van een concert dat live voor de radio werd gespeeld in het Concertgebouw te Amsterdam op zaterdag 3 september.

Tournee Nederlands Studentenorkest doet tien Nederlandse steden aan in tien dagen

Tournee
De jaarlijkse tournee van het Nederlands Studenten Orkest is dit jaar op zondag 6 februari van start gegaan in Someren, waar de musici traditiegetrouw enkele weken de voorbereidingen — repetities en wat dies meer zij — hebben getroffen voor de optredens, die met een hoge frequentie  tien concerten op evenzovele dagen achtereen — verspreid over ons land worden verzorgd.
Na de première in Someren op 6 februari Someren doet het ensemble accommodaties aan in Eindhoven, Middelburg en Enschede. Van donderdag 10 tot en met zaterdag zijn Maastricht, Haarlem, Nijmegen aan de beurt, van zondag 13 tot en met dinsdag 15 februari zal nog worden geconcerteerd in achtereenvolgens Groningen Rotterdam en Amsterdam. Gedetailleerde gegevens zijn te vinden op de website van het NSO.
Zoals gebruikelijk is er ook voor dit concert een compositie-opdracht verstrekt: deze keer is dat aan Marijn Simons, die Moriae Encomium, opus 64 speciaal voor het Nederlands Studentenorkest heeft geschreven, naar De Lof der Zotheid van Desiderius Erasmus.
Na de tien concerten in eigen land zal de tournee definitief worden afgesloten op donderdag 17 februari in de Poolse stad Krakau. Drigent is Peter Biloen.

Edward Elgars Celloconcert
In de programmering volgt het NSO ook dit jaar de met succes bewandelde wegen van voorheen: naast een groot orkestwerk tot besluit, is er ook dit jaar plaats ingeruimd voor een solist, die een compositie uit het grote repertoire zal voordragen. Dit seizoen is dat het Concert voor cello en orkest in e kleine terts, opus 85, uit 1919 van Edward Elgar (1857-1934).
Deze maestro werkte het liefst — en het best — in de rust en afgescheidenheid van de Engelse countryside: in dit geval in een cottage, Brinkwell, in de directe omgeving van Fittlewood in het graafschap Sussex. Daar trachtte Elgar te herstellen van een depressieve stemming, die zich, mede als gevolg van de verschrikkingen van de Grote Oorlog van 1914-1918, van hem had meester gemaakt. In 1918 slaagde hij erin weer enkele kamermuziekwerken te schrijven, en heeft hij een begin gemaakt met zijn Celloconcert.
Mevrouw Elgar, die dat alles van zeer nabij meemaakte, noteerde in september van dat jaar in haar dagboek: “Wonderful new music, real wood sounds and other lament which should be in a war symphony.” Op basis van die inhoud mag men ervan uitgaan dat deze woorden betrekking hebben op dat celloconcert. Aan vrienden schreef de componist zelf, eind juni 1919, dat hij een celloconcert bijna had voltooid: “a real large work, and I think good and alive.”
Cellist Felix Salmond (1888-1952) en, voor die gelegenheid dirigent Elgar, hadden te weinig repetitietijd ingeruimd, met als gevolg dat de eerste uitvoering — op 26 oktober 1919 — bepaald geen succes werd,  en het concert zich later alsnog een plaats in het standaardrepertoire voor dit instrument zou moeten veroveren, hetgeen door een reeks pleitbezorgers, vooral na de Tweede Wereldoorlog uitstekend is gelukt. Niet in de laatste plaats door Jacqueline Dupré (1945-1987), echtgenote van dirigent Daniel Barenboim, met wie zij dat concert ook heeft uitgevoerd. Daarvan bestaat een filmopname, die veelvuldig over de gehele wereld is vertoond, hetgeen de belangstelling voor Elgars opus 85 zeker ten goede is gekomen.

Sietse-Jan Weijenberg interpreteert Elgar
De Nederlandse cellist Sietse-Jan Weijenberg vertolkt de solopartij in het hier en daar wat sombere, maar briljant-ingetogen geïnstrumenteerde concert van Elgar. De inmiddels ruim gelauwerde cellist studeerde aan het Noord Nederlands Conservatorium, waar hij zijn studie afsloot met een eindexamenconcert dat hem het cijfer 10 opleverde, hetgeen voor ieder, die de intensiteit van zijn voordracht kende, een vanzelfsprekendheid was. Daarna is hij verder gaan studeren in de Franse hoofdstad, waar hij onder meer als solist met het Orchestre de Paris heeft gespeeld.

Ein Heldeleben
Nog een geluk dat het symfonisch gedicht Ein Heldenleben, opus 40, ontstaan in de jaren 1897-1898, van Richard Strauss (1864-1949), niet aan dezelfde inflatie onderhevig is als het begrip held. Immers: krantenbezorgers en straatvegers worden heden ten dage niet zelden in het zonnetje gezet alsof ze drommen mensen het leven hebben gered.
Strauss is in de eerste helft van zijn vierde decennium op aarde aan deze compositie begonnen: hij was toen vierendertig jaar oud; in het jaar daarop werd het opus voltooid.
Het werk werd op 3 maart 1899 in Frankfurt am Main voor de eerste keer gespeeld. De componist dirigeerde zelf.
In de zomer of de vroege herfst [1] van 1900 schreef Gustav Mahler (1860-1911) “in aller Eile” een korte brief aan Richard Strauss waarin hij mededeelde dat hij in de programmering der Philharmonischen Konzerte [2] plaats had ingeruimd voor Ein Heldenleben, en verzocht hij Strauss om zelf te komen dirigeren, als hij daartoe in de gelegenheid zou zijn. Hij voegde daar aan toe: “Ich denke, es wäre nun an der Zeit, daß Sie und unser Publikum miteinander »Bekanntschaft« machten.
In de uitvoering van Ein Heldenleben door het NSO zal de veeleisende vioolpartij worden gespeeld door Floor Le Coultre.
__________
[1] De brief in kwestie is ongedateerd, maar het is bekend dat Strauss op 14 oktober van dat jaar aan de uitnodiging in kwestie refereert in een brief aan zijn ouders.
[2] Mahler leidde de Wiener philharmonischen Konzerte vanaf de herfst 1898 tot in maart 1901.
[3] Het zal Mahler zijn ontgaan dat Strauss had reeds in april 1895 een concert van de Berliner Philharmoniker in Wenen had gedirigeerd.
____________
Afbeeldingen
1. Logo van het Nederlands Studenten Orkest.
2. Edward Elgar met grammofoonplaat en pathefoon.
3. Cellist Sietse-Jan Weijenberg.
4. Componist Richard Strauss.

NNO deze week met twee eigentijdse Russen

Componist Alfred Schnittke in mei 1989.

Het Noord Nederlands Orkest speelt eind deze week driemaal hetzelfde programma in drie steden van de provincies Groningen en Friesland. Het concert telt vier onderdelen: alle van Russische componisten: twee uit de negentiende eeuw, twee uit de twintigste eeuw. Het ligt voor de hand dat de beide namen van de negentiende eeuwers, Modest Moessorgski (1839-1881) en naast hem Pjotr Iljitsj Tsjajkovski (1840-1893) voor vrijwel geen concertbezoeker onbekende grootheden zijn; van de twee twintigste eeuwers zal in onze contreien Alfred Schnittke (1934-1998) nog de meeste bekendheid geniet.
De naam Aleksandr Mosolov (1900-1973)  zal minder gauw een belletje doen rinkelen, al is hij de laatste maanden diverse keren, via ethergolven van Radio 4 en BBC Radio 3, in tal van huiskamers binnengekomen met zijn meest bekende werk: De IJzergieterij uit 1927 dat artistiek manager van het Noord Nederlands Orkest, Marcel Mandos, een passende plek heeft gegeven tussen andere Russen.

De Russische componist Aleksandr Mosolo; jaren vijftig van de vorige eeuw.

Voor al degenen bij wie het angszweet uitbreekt bij de gedachte aan een Russische componist die nauwelijks anders heeft meegemaakt dan Revolutie, zij gezegd dat het stuk geen vijf minuten duurt en daarnaast een uitstekend klankbeeld overbrengt van wat er in zo’n industrieel instituut gebeurt.
__________
Voor meer informatie over de andere onderdelen van het concert in kwestie, kunt u deels terecht in onze bijdrage op de zustersite Muziek en mensen en deels in een artikel op een andere zustersite, Tempel der Toonkunst.

Schönberg, Phlipp Glass en Sjostakovitsj deze week tweemaal bij NNO onder Michail Jurowski

Michail Jurowski
Deze week concerteert het Noord Nederlands Orkest in slechts twee steden van het eigen speelgebied: donderdag 30 september in het Cultuurcentrum De Oosterpoort in Groningen, en op vrijdag 1 oktober in De Tamboer te Hoogeveen.

Dirigent is Michail Jurowski, die eerder dit jaar in onze regio met datzelfde ensemble zo’n overrompelende, en vooral blijvende, indruk wist te vestigen met de Zevende Symfonie van dezelfde componist.

Sjostakovitsj werd al decennialang in het oostblok beschouwd als de rechtmatige opvolger van Gustav Mahler. Die status moest worden gezien als een van kwaliteit èn kwantiteit. Andere stemmen melden — overigens niet ten onrechte — dat de man steeds opnieuw dezelfde symfonie schreef, maar als je het geluk hebt die werken op de juiste, diepgravende manier ‘voorgezet’ te krijgen, zouden nog vijftien stukken in datzelfde genre — de symfonie — geen bezwaar zijn geweest. En in het Noorden van ons land hebben we in 2010 het voorrecht gehad om een Sjostakovitsj-symfonie op de juiste wijze uitgevoerd te horen: toen was dat in Groningen en Leeuwarden. Deze week hebben de geïnteresseerden opnieuw die kans, zij het thans in Groningen en Hoogeveen, want waarom zou het eigen symfonisch ensemble met dezelfde dirigent een latere symfonie van Dmitri Sjostakovitsj anders spelen dan op topniveau.

Het concert wordt geopend met de Nocturne voor strijkorkest en harp van Arnold Schönberg (1874-1951). Daarna volgt de Nederlandse première van het Celloconcert van Philipp Glass. De cellopartij daarin wordt verzorgd door Wendy Sutter.

Meer daarover valt te lezen op onze zustersite Tempel der Toonkunst.

Heilloze kortingen

De inwoners van de noordelijke regio moeten wel beseffen dat het wellicht één van de laatste gelegenheden is zoiets mee te maken, aangezien in de Rijksbegroting — gepresenteerd tijdens de Troonrede op de derde dinsdag van deze maand — is voorzien dat er op cultuur zo’n 20 procent zal worden gekort. Dat is de aankondiging van een stuitende kaalslag, aangezien van de pot voor cultuur met een onevenredig groot offer zal worden gevraagd: driemaal zoveel als de overige maatschappelijke sectoren: je reinste cultuurbarbarij.
Politici hebben nu eenmaal een cultureel bord voor de kop, niet alleen in Nederland maar tevens in de ons omringende landen. Het toont meteen weer eens dat de oude, en juist gebleken, stelling — in tijden van misère hebben we juist meer cultuur nodig — nog steeds niet tot het benevelde brein van individuele politici is doorgedrongen, hetgeen ertoe leidt dat de politiek als geheel een uiterst onbetrouwbare grootheid is. We zien het, als we ons even tot het eigen land beperken, dagelijks op de beeldbuis en we kunnen het lezen in alle printmedia.

Waarmee overigens niet gezegd wil zijn dat het daarmee in andere staten van de Europese Unie beter mee gesteld is.
____________
Afbeeldingen

1. Dirigent Michail Jurowski. (Foto overgenomen van diens website.)

2. Componist Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975.)

Peter Liebersons Neruda Songs op BBC Radio 3

Op vrijdag 24 september komt de Britse radiozender BBC Radio 3 in het avondconcert dat onder de titel Performance on 3 zal worden uitgezonden, voor de pauze — tussen 20:00 uur en 20:50 uur — met vijftig minuten klassieke muziek.
Het programma wordt geopend met een Fragment uit de opera Tristan und Isolde van Richard Wagner (1813-1883); daarna wordt een relatief onbekend werk voorgesteld dat extra cachet verleent aan zo’n optreden. Het gaat daarbij om de Neruda-Songs van de in 1946 geboren Peter Lieberson.
De teksten van de liederen zijn afkomstig uit het lyrische oeuvre van de Chileense dichter Pablo Neruda (1904-1973). Ze zullen worden gezongen door de Engelse mezzosopraan Sarah Connolly, begeleid door het BBC Symphony Orchestra onder leiding van zijn chefdirigent Jiri Belohlávek.
Na de pauze — die duurt van 20:50 uur tot 21:10 uur — vervolgen de instrumentale musici dit concert met een Symfonie van Antonín Dvořák (1841-1904), die hier en daar als Tragische wordt geafficheerd.
____________
Afbeeldingen
1. Componist Peter Lieberson. (Foto © Rinchen Lhamo; overgenomen van impresariaat G. Schirmer Inc.)
2. De Chileense dichter Pablo Neruda.

Vier uur achtereen over en van Rolf Liebermann, zaterdagavond op Duitse radiozender NDR Kultur

Prisma Musik
Zaterdag 18 september besteedt de Duitse regionale radiozender NDR Kultur, tussen 20:00 uur en middernacht, twee programma’s — beide met een duur van twee uur — aan de Zwitserse componist Rolf Liebermann. [1]
In het onderdeel Prisma Musik dat als vast programma op gezette tijden op genoemde zender opduikt, is de Zwitserse componist — die, was hij blijven leven, jongstleden dinsdag honderd jaar oud geworden zou zijn — de protagonist. Hij wordt, op diverse terreinen van het cultuurleven, en met nadruk in tal van disciplines binnen de klassieke muziek, beschouwd als groot intiator, en dat is terug te vinden in de titel van de aflevering van bovengemeld programma: Der große Anreger: Rolf Liebermann zum 100. Geburtstag, uit te zenden tussen 20:00 uur en 22:00 uur.

Variationen zum Thema
In aansluiting daarop wordt een aantrekkelijke variëteit uit het oeuvre van Rolf Liebermann voorgesteld in het programma Variationen zum Thema dat van 22:00 uur tot middernacht wordt uitgezonden. Het concert wordt gopend met diens Pianosonate, gevolgd door de Symfonie voor jazzensemble. Het derde onderdeel van het Liebermann-concert is weliswaar opnieuw een symfonie, maar dan een klassieke, die het nummer 1 draagt. Daarna kunt u kennismaken met een compositie die de titel Geigy Festival Concerto draagt.
Voordat het concert met het zesde stuk eindigt, klinkt eerst nog Furioso voor orkest. Ter afsluiting wordt de dramatische cantate Streitlied zwischen Leben und Tod uitgezonden.

Strijden tegen intolerantie
Laatstgenoemd werk is een passende compositie om iemand te herdenken die zich tijdens zijn hele volwassen leven in volle overtuiging heeft ingezet voor een goede zaak: de cultuur, als strijdmiddel tegen intolerantie.
In een gesprek vertelde Rolf Liebermann over zijn tijd als intendant van de Hamburgische Staatsoper, en dat hij daar als voorbeelden van intolerantie op de planken heeft laten zien tot welke onmetelijke en bijna onuitsprekelijke tragedies intolerantie kan leiden, in twee lichtende voorbeelden: het klassieke Wozzeck uit 1925 van Alban Berg (1885-1935) en het opdrachtwerk Die Teufel von Loudun uit 1969 van Krysztof Penederecki (geboren 1933).
__________
[1] Zie ook de bijdrage op de aan de site die aan deze is gelieerd, Muziek en mensen.
__________
Afbeelding: Rolf Liebermann, rechts, in gesprek met zijn biograaf Curt Riess. Deze foto siert de achterzijde van diens boek uit 1977: Nennen Sie mich einfach Musiker, verschenen bij Verlagsgesellschaft R. Glöss + Co., Hamburg.

Laatste Lunchpauzeconcert van deze zomer op Schnitger/Ahrend-hoofdorgel Martinikerk

Drie werken uit de Barok
Op vrijdag 20 augustus, vanaf 12:45 uur, wordt in de Martinikerk aan de Grote Markt te Groningen alweer het laatste van de reeks Lunchpauzeconcerten van dit seizoen gegeven. Organist voor deze gelegenheid is Gert Jan Schipper (geboren 1975), die vier stukken zal voordragen. Drie ervan zijn van evenzovele alom bekende grootheden van het klavier uit de Barok: Dietrich Buxtehude (1637-1707), wiens Preludium in d-klein zal worden uitgevoerd. Die componist is van grote invloed is geweest op hetgeen Johann Sebastian Bach (1685-1750) voor (onder meer) dat instrument heeft geschreven. Papa Bach zelf komt ook aan bod in het derde stuk dat Gert Jan Schipper zal spelen: Toccata, adagio en fuga BWV 564. Daartussenin wordt een compositie van Georg Böhm (1661-1733) gespeeld: Vater unser im Himmelreich. De orgelmuziek van Böhm is in de Martinikerk veelvuldig voorgesteld.

Eigentijdse compositie
Ter afsluiting van het concert, en daarmee meteen van de zomerreeks 2010, zal Gert Jan Schipper een eigen compositie spelen: Improvisatie over Psalm 21, drie variaties en slotkoraal.

Er kan beslist geen twijfel aan bestaan dat de dispositie van het Schnitger/Ahrend-orgel in Groningens hoofdkerk geknipt is voor barokwerken, aangezien die op een dergelijk instrument het beste tot hun recht komen. Dat rechtvaardigt echter niet de conclusie dat het instrument zich niet zou lenen voor werken uit andere perioden van de muziekgeschiedenis, en dat is meer dan eens gebleken met composities tot en met de tweede helft van de twintigste eeuw.

Een kwart eeuw geleden bewees Charles de Wolff dat door een werk van György Ligeti op dat orgel te spelen, en dat was niet minder dan een openbaring: alsof er diverse orgels op verschillende plekken in de kerk waren opgesteld — een bijna quadrafonische ervaring.

Overigens is dat effect niet noodzakelijkerwijs afhankelijk van de huidige tijd; verleden week speelde Jochem Schuurman de Derde Sonate opus 24 uit 1865 van August Gottfried Ritter (1811-1885), en daarin werd hetzelfde effect geconstateerd: alsof je middenin het klanken-gebeuren zat. De waardering van het aanwezige publiek was dan ook flink wat groter dan gewoonlijk.
Hoewel nog steeds mondjesmaat, wordt er tegenwoordig vaker een eigentijds stuk geprogrammeerd. Dat van Gert Jan Schipper kan, gezien zijn geboortejaar, in principe geen twee decennia oud zijn.

__________

Afbeelding: Gert Jan Schipper, organist en componist.

Bijna gelijktijdig: een Messiah van twee componisten

Barok-Messiah
Zondag 6 september presenteert BBC Radio 3 in het kader van de BBC Proms 2009 een uitvoering van het oratorium The Messiah van Georg Friedrich Hándel (1685-1759). Dit programma begint om 19:30 uur onze tijd in de Royal Albert Hall. Het zal als 68ste Prom-concert worden uitgevoerd door een massaal koor van jonge stemmen, bijeengebracht door specialist Nicholas McGegan, en gedirigeerd door een andere specialist op dit gebied: Simon Halsey.
Het zal duidelijk zijn dat deze ‘monster-productie’ — welke enigszins moet, en hopelijk zal, lijken op hetgeen de bezoekers van de Händel-concerten in de achttiende eeuw hebben meegemaakt — plaats zal hebben in het kader van het gedenkjaar, dat een iegelijk eraan moet herinneren dat Händel nu tweehonderd vijftig jaar geleden is gestorven.

21ste eeuwse Messiah
Een half uur nadat het concert in Londen begint, sturen (in ieder geval enkele) ARD-regionale zenders eveneens een Messiah de ether in, die van de Zweedse componist Sven-David Sandström (*1942). Vanaf 20:05 uur is op diverse zenders het concert rechtsreeks vanuit de Beethovensaal der Liederhalle in Stuttgart te volgen. Uitvoerenden zijn het Festivalensemble Stuttgart onder leiding van Helmuth Rilling, een zesstemmig koor en vier solisten, onder wie Michael Nagy, bas.
Deze uitvoering vindt plaats in het kader van het 63 dagen durende ARD-Radiofestival.
__________
Afbeelding: Componist Sven-David Sandström (Foto overgenomen van de website van de componist).

Robin de Raaff onderscheiden met Buma’s Toonzettersprijs

Beste compositie van 2008
De Nederlandse componist Robin de Raaff (*1968) heeft — op zondag 30 augustus 2009 in het Amsterdamse Muziekgebouw aan het IJ — uit handen van Frank Helmink, directeur van Buma Cultuur, de Buma Toonzettersprijs in ontvangst genomen. Robin de Raaff heeft deze onderscheiding gekregen voor zijn Vioolconcert. Lucas Vis, voorzitter van de internationale vakjury, noemde De Raaffs concert als de beste compositie van 2008. De gebeurtenis vormde onderdeel van de tweede editie van Toonzetters, het evenement bij uitstek voor componisten en uitvoerende kunstenaars, voorzover dat hedendaagse muziek betreft. Toonzetters heeft zich ten doel gesteld een zo breed geschakeerd mogelijk publiek van luisteraars te tonen hoe kleurrijk en veelzijdig de nieuw gerealiseerde muziek van nu kan zijn.
Buma Cultuur organiseert Toonzetters in samenwerking met het Muziekgebouw aan het IJ en Muziek Centrum Nederland.

Grote virtuositeit
De jury roemt Robin de Raaffs Vioolconcert vanwege de “grote virtuositeit”, en onderkent in de compositie de enorme expressiviteit en de rijkdom van klank. De componist heeft dit concert opgedragen aan dirigent Jaap van Zweden, het Radio Filharmonisch Orkest, alsmede aan violiste Tasmin Little, die het gezamenlijk in première hebben gegeven tijdens een van de concerten in het kader van de Zaterdagmatinee in het Amsterdamse Concertgebouw, op 6 december 2008.

Tijdens Toonzetters klonk het afgelopen weekeinde ook nog muziek van negen andere componisten, onder wie slechts twee vrouwen: Rozalie Hirs en Hanna Kulenty. Onder de heren bevinden zich enige reeds langer bekende namen. De zeven heren zijn Peter Adriaansz en Wilbert Bulsink, Einar Torfi Einarsson, Roderik de Man, Martijn Padding, Edward Top en Klas Torstensson.
__________

CD’s Bekijk de cd’s van Robin de Raaff op Toonrijk.nl
__________

____________
Afbeeldingen
1. De Nederlandse componist Robin de Raaff (*1968).
[Foto © Marco Borggreve; overgenomen van de Homepage van de componist en Muziek Centrum Nederland.]
2. De Engelse violiste Tasmin Little (*1965).
[Foto van Hompage Tasmin Little.]